2e bericht
Blijf op de hoogte en volg Lisa & Maureen
17 September 2012 | Oeganda, Iganga
Lieve volgers,
(Dit bericht zou eigenlijk een paar dagen geleden geplaatst moeten worden. Helaas lukte het niet om het die dag op de site te plaatsen.)
Dankjewel voor jullie lieve reacties en dat jullie zo meeleven. Dit doet ons erg goed! Gelukkig zijn we al snel aan het eten, de mensen en de cultuur gewent.
We zijn nu in een internetcafetje in Iganga, Nou dat was ook een hele trip, de stroom lag er uit dus wij besloten eerst even naar de supermarkt tegaan op weg terug naar het internetcafe werd lisa aangereden door 2 ugandezen op 1 fiets die zoals het leek de toure de france fietste zo hard dat ze fietsten. Bam lisa vloog door de luch zo licht als ze is als een spagethi sliertje! gevolg! Schaafwonden,dikke kin en een hele zere knie. Maargoed, zometeen maar hinkelend naar babieshome toe!
Even een korte blik over hoe hier de dagen verlopen. We maken hier elke dag wel wat mee en kunnen dit niet in 1 of 2 verslagen zetten.
Wij zijn hier samen met een doel naar toe gekomen, en tot nu toe kunnen wij nog vrij weinig betekenen hier bij Babieshome omdat er zo'n 6 zorgmoeders rond lopen. Zij wonen hier ook op het terrein en slapen bij de kinderen op de kamer.
De zorgmoeders doen hier alle taken, die wij verwacht hadden te kunnen uitvoeren. Helaas is dat niet het geval. Dus dit valt allemaal wel een beetje zwaar!Elke dag moeten we eigenlijk ons zelf zien te vermaken.
We helpen de zorgmoeders waar we kunnen en spelen en knuffelen veel met de kinderen. Zo hebben we al bellen geblazen, hoofd shouders knie en teen aangeleerd, gekleurd met zijn allen, en nog wat meer kleine activiteiten! Dit is tot nu toe het voornaamste wat we kunnen doen maar we proberen elke dag wat leuks met de kindjes te doen als ze er zelf ook zin in hebben want dit is niet altijd het geval. We hebben beiden een beetje het gevoel dat onze fincaciele steun tot nu toe het meest kan helpen! Dit is voor ons beiden lastig omdat we dachten dat we wel wat meer konden betekenen dan het financiele gedeelte! Voor de rest zijn het lieve kinderen maar oohh wat zijn ze soms ondeugend! Morgen gaan we waarschijnlijk zwemmen met een jongetje als de zusters en lisa haar knie het toelaten,
We doen er elke dag alles aan om er het beste van te maken en al het positieve er uit te halen.
Onze tijd is op!! Jullie horen snel van ons!
**** Vervolg op ons verslag.
De eerste uren naar de aanrijding van Lisa ging het niet goed met haar knie ze kon niet meer lopen en had erg veel last. 1maal thuis aangekomen besloten we maar om even met het thuisfront te bellen. We besloten om naar de dokter te gaan. Met de boda boda naar het dokterpraktijkje.
Wat ziet een dokterspraktijk hier toch anders uit. Het is er niet hygienisch en het lijkt erop dat ze hier lang niet zo goed geschoold zijn als in Nederland. We zagen ook een grafiek met hoeveel mensen in het plaatsje Iganga besmet met HIV zijn. Van de maand april - juni 2011 waren dit meer als 1000 personen. Hier schrokken we van.
Lisa was aan de beurt en de doktoren keken naar de knie. De dokter stuurde ons weer naar een ander (Hutje). Dus weer op de boda boda. Eenmaal aangekomen moesten we lang wachten. er werden Xray foto's van haar knie gemaakt. Er was geen breuk. Gelukkig. We moesten weer op de boda boda naar het dokterspraktijkje en daar kreeg Lisa allerlei medicijnen voorgeshreven. We hebben wel gecheckt wat voor soort medicijnen dit waren. De zuster heeft ze uiteindelijk de volgende dag bij de apotheek opgehaald. De knie doet nog steeds zeer maar Lisa kan weer zo goed als normaal lopen.
De dag erna hebben we een rustdag gehad. Die dag duurde lang.
Gisteren Ging het al weer veel beter met de knie en zijn we met Francis en Arthur 2 jongens van 5 jaar oud naar Jinja gegaan. We gingen met ze naar het zwembad. Wat vonden ze dit geweldig en wij genoten ervan dat zij zo plezier hadden. We hadden ze even goed verwend met jaa jaa PIZZA HAWAI en patatjes. Jammie dat was wel even lekker.
Die avond waren Maureen en ik beiden uitgeput we hebben nog paar x yatzhee gespeeld en zijn gaan slapen.
Morgen gaan we naar Suzanne toe. Een Nerderlandse vrouw die hier nu een paar jaar woont en haar eigen weeshuis heeft voor kinderen met een beperking. Misschien weet zij nog wat leuke avonturen voor ons en het zal leuk zijn als we haar ook nog met bepaalde dingen kunnen helpen.
Binnenkort meer!
Lieve groet uit Uganda!
(Dit bericht zou eigenlijk een paar dagen geleden geplaatst moeten worden. Helaas lukte het niet om het die dag op de site te plaatsen.)
Dankjewel voor jullie lieve reacties en dat jullie zo meeleven. Dit doet ons erg goed! Gelukkig zijn we al snel aan het eten, de mensen en de cultuur gewent.
We zijn nu in een internetcafetje in Iganga, Nou dat was ook een hele trip, de stroom lag er uit dus wij besloten eerst even naar de supermarkt tegaan op weg terug naar het internetcafe werd lisa aangereden door 2 ugandezen op 1 fiets die zoals het leek de toure de france fietste zo hard dat ze fietsten. Bam lisa vloog door de luch zo licht als ze is als een spagethi sliertje! gevolg! Schaafwonden,dikke kin en een hele zere knie. Maargoed, zometeen maar hinkelend naar babieshome toe!
Even een korte blik over hoe hier de dagen verlopen. We maken hier elke dag wel wat mee en kunnen dit niet in 1 of 2 verslagen zetten.
Wij zijn hier samen met een doel naar toe gekomen, en tot nu toe kunnen wij nog vrij weinig betekenen hier bij Babieshome omdat er zo'n 6 zorgmoeders rond lopen. Zij wonen hier ook op het terrein en slapen bij de kinderen op de kamer.
De zorgmoeders doen hier alle taken, die wij verwacht hadden te kunnen uitvoeren. Helaas is dat niet het geval. Dus dit valt allemaal wel een beetje zwaar!Elke dag moeten we eigenlijk ons zelf zien te vermaken.
We helpen de zorgmoeders waar we kunnen en spelen en knuffelen veel met de kinderen. Zo hebben we al bellen geblazen, hoofd shouders knie en teen aangeleerd, gekleurd met zijn allen, en nog wat meer kleine activiteiten! Dit is tot nu toe het voornaamste wat we kunnen doen maar we proberen elke dag wat leuks met de kindjes te doen als ze er zelf ook zin in hebben want dit is niet altijd het geval. We hebben beiden een beetje het gevoel dat onze fincaciele steun tot nu toe het meest kan helpen! Dit is voor ons beiden lastig omdat we dachten dat we wel wat meer konden betekenen dan het financiele gedeelte! Voor de rest zijn het lieve kinderen maar oohh wat zijn ze soms ondeugend! Morgen gaan we waarschijnlijk zwemmen met een jongetje als de zusters en lisa haar knie het toelaten,
We doen er elke dag alles aan om er het beste van te maken en al het positieve er uit te halen.
Onze tijd is op!! Jullie horen snel van ons!
**** Vervolg op ons verslag.
De eerste uren naar de aanrijding van Lisa ging het niet goed met haar knie ze kon niet meer lopen en had erg veel last. 1maal thuis aangekomen besloten we maar om even met het thuisfront te bellen. We besloten om naar de dokter te gaan. Met de boda boda naar het dokterpraktijkje.
Wat ziet een dokterspraktijk hier toch anders uit. Het is er niet hygienisch en het lijkt erop dat ze hier lang niet zo goed geschoold zijn als in Nederland. We zagen ook een grafiek met hoeveel mensen in het plaatsje Iganga besmet met HIV zijn. Van de maand april - juni 2011 waren dit meer als 1000 personen. Hier schrokken we van.
Lisa was aan de beurt en de doktoren keken naar de knie. De dokter stuurde ons weer naar een ander (Hutje). Dus weer op de boda boda. Eenmaal aangekomen moesten we lang wachten. er werden Xray foto's van haar knie gemaakt. Er was geen breuk. Gelukkig. We moesten weer op de boda boda naar het dokterspraktijkje en daar kreeg Lisa allerlei medicijnen voorgeshreven. We hebben wel gecheckt wat voor soort medicijnen dit waren. De zuster heeft ze uiteindelijk de volgende dag bij de apotheek opgehaald. De knie doet nog steeds zeer maar Lisa kan weer zo goed als normaal lopen.
De dag erna hebben we een rustdag gehad. Die dag duurde lang.
Gisteren Ging het al weer veel beter met de knie en zijn we met Francis en Arthur 2 jongens van 5 jaar oud naar Jinja gegaan. We gingen met ze naar het zwembad. Wat vonden ze dit geweldig en wij genoten ervan dat zij zo plezier hadden. We hadden ze even goed verwend met jaa jaa PIZZA HAWAI en patatjes. Jammie dat was wel even lekker.
Die avond waren Maureen en ik beiden uitgeput we hebben nog paar x yatzhee gespeeld en zijn gaan slapen.
Morgen gaan we naar Suzanne toe. Een Nerderlandse vrouw die hier nu een paar jaar woont en haar eigen weeshuis heeft voor kinderen met een beperking. Misschien weet zij nog wat leuke avonturen voor ons en het zal leuk zijn als we haar ook nog met bepaalde dingen kunnen helpen.
Binnenkort meer!
Lieve groet uit Uganda!
-
17 September 2012 - 14:16
Jacoline:
Hallo dames,
Wat een verhaal weer!!!
Leuk om te lezen.
Hopelijk gaat het snel beter met je knie!
Nog een fijne tijd daar
Liefs jacoline xxx -
17 September 2012 - 21:34
Renate & Jos:
Hallo Lieve Maureen & Lisa,
Als eerste hopen wij dat het met Lisa haar knie beter gaat !
Verder vinden wij het ook vervelend dat jullie inzet niet zo beloond wordt,
en dat jullie je af en toe overbodig voelen. Maar ik hoop dat het gesprek met Suzanne,
beter inzicht geeft, misschien heeft zij wel een oplossing.
Verder prachtig te horen, hoe jullie de kinderen vermaken !
Pap en ik houden van Maureen ! en aan lieve lieve Lisa een hele dikke
knuffel !! Renate & Jos -
17 September 2012 - 22:19
Patrice:
Zo dames, best pittig allemaal hè. Goed om te lezen dat jullie niet bij de pakken neerzitten.
We zijn benieuwd naar hoe jullie leven (slapen/wassen/eten, wat en hoe).
Hoe communiceren jullie met de kinderen?
Wat een luxe dat je zomaar tussendoor kan genieten van een patatje en een pizza.
Ook al verloopt jullie missie anders dan gepland en gehoopt, alle beetjes helpen hoor.
Verder blijft het een onvergetelijke ervaring.
Liefs van René en Patricia -
17 September 2012 - 22:34
Papa En Mama Lisa:
Dag lieve meiden,
Jullie hebben deze twee weken al meer ervaring opgedaan dan anders misschien wel in jaren.
Het is zo goed om te lezen en te horen hoe jullie alles toch maar weer aan en oppakken.
Kusje van mij op je zere knie.
Lieve knuffel voor jullie beiden
Pap en mam van Lisa
-
17 September 2012 - 22:34
Papa En Mama Lisa:
Dag lieve meiden,
Jullie hebben deze twee weken al meer ervaring opgedaan dan anders misschien wel in jaren.
Het is zo goed om te lezen en te horen hoe jullie alles toch maar weer aan en oppakken.
Kusje van mij op je zere knie.
Lieve knuffel voor jullie beiden
Pap en mam van Lisa
-
19 September 2012 - 23:25
Annemieke:
Hoi meiden leuk om weer iets van jullie te horen ... lezen.
Alles toch net iets anders dan verwacht, maar blijft toch een prachtige ervaring lijkt me.
Als je Suzanne onmoet zo veel mogelijk vragen, zij is daar bekend.
En ja is toch altijd lekker praten in je eigen taal.
Nog veel plezier en succes dames, en pas goed op elkaar !
Dikke x Annemieke. -
22 September 2012 - 22:17
Hennie Van Doorn:
Hoi samen!!
Ik heb jullie 2 e verslag gelezen, en het is vervelend dat het soms tegen zit.
Maar voor je er erg in hebt, zit je weer in het koude Nederland!!!!!
Dus probeer te genieten van alles wat langs komt.
Over een tijdje zal ik weer kijken of er iets op staat.
Veel plezier en heel veel succes gewenst.
Groetjes, Hennie -
23 September 2012 - 09:43
Bertha:
Hallo lies en mau,
Fijn af en toe wat van jullie te lezen.balen van jou ongeluk lisa.
Focus maar goed op jullie doel om de kindjes liefdevolle aandacht te bieden.
Gelukkig hebben jullie elkaar als het even niet zo gaat als gehoopt. Toi toi toi dames!!!!
Liefs b -
23 September 2012 - 09:43
Bertha:
Hallo lies en mau,
Fijn af en toe wat van jullie te lezen.balen van jou ongeluk lisa.
Focus maar goed op jullie doel om de kindjes liefdevolle aandacht te bieden.
Gelukkig hebben jullie elkaar als het even niet zo gaat als gehoopt. Toi toi toi dames!!!!
Liefs b -
24 September 2012 - 08:30
Dirk ( Landstede ):
Hoi meiden ik neem mijn petje af voor wat jullie doen en mee maken
Dit is echt geen luxe van wat wij gewend zijn
Hoop inmiddels dat alles weer goed gaat met de knie van Lisa
succes verder
groetjes de congiege -
24 September 2012 - 13:19
Patrice:
Hoe gaat het dames?
We denken veel aan jullie hoor!
Liefs van René en Patricia
knuffel van Bink! -
24 September 2012 - 20:19
Gerda:
lieve Lisa en Maureen,
We vinden het leuk om zo op de hoogte te blijven van jullie belevenissen.
Zowel positief als negatief. Het is jammer dat jullie niet gezien worden als volwaardige hulp,
maar je ziet wel dat jullie de kinderen wel blij kunnen maken met bijvoorbeeld een uitstapje naar het zwembad. ( Ik wist niet dat die daar waren ) En een blij kind is wel heel fijn om te zien. Heel veel succes gewenst nog jullie saampjes ! en geniet vooral van de mooie momenten.
Heel veel liefs van Edwin en Gerda -
07 Oktober 2012 - 15:58
Brigitte:
he meiden leuk om wat van jullie tehoren. Het is daar zeker heftig en aan het grijpt je wel aan. Wat zal onze dochter blij zijn om jullie weer te zien. ze mist jullie best wel een beetje. Maar helemaal in love met JW. Ik hoop jullie nog een keer weer gezellig op de koffie te ontvangen. Groeten Brigitt@ ( alles gaat goed met me).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
